Սոցիալական պետության մեջ սոցիալ-դեմոկրատիայի ազատություն հասկացությունը հստակեցվում է: Այն ներառում է ինչպես պետության, այնպես էլ հասարակության կամայական միջամտություններից պաշտպանության սկզբունքը՝ սահմանվելով որպես մտքի և խղճի ազատություն: Բացարձակ ազատությունը նշանակում է, ընդհուպ, կարիքի և վախի ազատություն՝ նյութական նախապայման ինքնորոշված կյանքի համար: Սոցիալ-դեմոկրատիայի սոցիալական քաղաքականությունը մշտապես ներկայացնում է բացարձակ ազատության պահանջը: Ուղղությունն ու նպատակը պարզ են: Ժամանակի … Շարունակել կարդալ
Պրոլեգոմեններ (Իմմանուել Կանտ)
Դատողությունները, որքանով դրանք դիտվում են միայն իբրև գիտակցության մեջ տրված պատկերացումների միավորման պայման, կանոններ են։ Այդ կանոնները, որքանով ներկայացնում են միավորումն իբրև անհրաժեշտ, a priori կանոններ են, և որքանով դրանցից այն կողմ չկան կանոններ, որոնցից վերջիններս կարող են դուրս բերվել, հիմնադրույթներ են։ Հաշվի առնելով, սակայն, որ ամեն փորձի հնարավորության վերաբերյալ, եթե դիտենք միայն մտածողության ձևը, … Շարունակել կարդալ
Փիլիսոփայության պրոբլեմները (Բերտրան Ռասել)
Պրոբլեմը, որը հիմա մեզ հուզում է, շատ հին է, քանզի այն փիլիսոփայության մեջ է ներմուծվել Պլատոնի կողմից: Պլատոնի «գաղափարների տեսությունը» հենց այս պրոբլեմի լուծման փորձ է, և իմ կարծիքով, այն մինչև օրս կատարված ամենահաջող փորձերից մեկն է: Վարը պաշտպանվող տեսությունը մեծ մասամբ Պլատոնինն է՝ միայն այնպիսի փոփոխություններով, որոնք ժամանակը ցույց է տվել, որ անհրաժեշտ են: … Շարունակել կարդալ
Փիլիսոփայություն (Կանկե)
Սոցիալալական էակը, նորմայում ունի համակարգված կենսական-պրակտիկ աշխարհընկալում[։ Որպես կանոն, դա ձևավորվում է տարերայնորեն, հիմնվելով նախորդ սերունդների փորձի վրա։ Սակայն մարդն իր կյանքի ընթացքում կարող է հանդիպել խնդիրների, որնք իր աշխարհայացքը չի կարող հաղթահարել։ Դրանց լուծման համար, ինչպես՝ առանձին մարդու, այնպես էլ հասարակության մակարդակում, կարող է պահանջվել աշխարհին վերաբերվելու ավելի բարձր քննադատական-ռեֆլեկտիվ մակարդակ։ Այդ մակարդակում է գտնվում փիլիսոփայությունը։ … Շարունակել կարդալ
Мир как воля и представление (Артур Шопенгауэр)
разорвано пополам для того, чтобы тем яснее познать каждую половину в отдельности. Быть может, не лишне будет еще более уяснить на примере, как закон причинности имеет смысл только по отношению ко времени и пространству и соединению обоих —материи, потому что он определяет границы, в которых явления сил природы разделяют между собой материю, тогда как сами … Շարունակել կարդալ
Человек в лабиринте идентичностей․ Два некролога. Европа (Свасьян К.)
В антитетике культуры и варварства определяющей оказывается не противопоставлен-ность, а связь. Между тем строгий метод заменен здесь неким игровым шаблоном, со-гласно которому всё прочитывается и оценивается сквозь политически мутную призму отношения «друг-враг». Именно: культуре противопоставляется варварство в качестве некой чуждой и самостоятельной силы, которая то побеждается культурой, то побеждает её. Фатальным в этом грубо сколоченном … Շարունակել կարդալ